Aantekeningen bij de Bijbel: Openbaring 20:3

Bijbelvers
Context
Vertalingen

Openbaring 20:3

Vertaling Bijbel, Kanttekeningen SV, [], En wierp hem in den afgrond, en sloot hem daarin, en [6]verzegelde [dien] boven hem, opdat hij [7]de volken niet meer verleiden zou, [8]totdat de duizend jaren zouden geeindigd zijn. En [9]daarna moet hij [10]een kleinen tijd ontbonden worden.
6. Namelijk de deur des afgronds, tot verzekering dat hij al dien
tijd daar zou moeten blijven. Zie dergelijke handelwijze Dan.6:18;
Matth.27:66, in het exempel van dne kuil van Daniel en Christus'
graf.
7. Namelijk gelijk hij tevoren meest door de gehele wereld had
gedaan, toen hij de heidenen tot zijn dienst had verleid,
1 Kor.10:20. Anderszins duurt de macht van den satan altijd over
de kinderen der ongehoorzaamheid; 2 Kor.4:4.
8. Eenigen nemen deze duizend jaren voor den gehelen tijd van de
eerste komst van Christus tot zijn tweede, gelijk dit woord
duizend een zeker getal voor een onzeker soms betekent in de
Schrift. Zie Ps.91:7, en Ps.105:8; Dan.7:10. Doch waar vs.7,8 de
satan nog na deze duizend jaren wordt los gelaten, zo kan dit niet
wel bestaan; gelijk ook niet het gevoelen van enige anderen, die
duizend jaren willen eindigen voor de komst van den antichrist;
daar in vs.4 ook binnen deze duizend jaren melding wordt gemaakt
van enigen, die het beest en zijn beeld niet hebben aangebeden, zo
moet dan voor het einde van de duizend jaren ook de antichrist
geweest zijn. Hierom beginnen anderen de binding van den satan,
dat hij de volken niet meer verleidt, van den tijd dat Christus,
door de prediking van het heilige Evangelie en kracht Zijns
Geestes, door Zijne apostelen, de heidense volken in de wereld
alom tot bekering heeft gebracht; hetwelk omtrent den tijd van de
verwoesting van Jeruzalem en uitroeiing der Joden, dat is omtrent
het jaar zeventig, meest is volbracht; en eindigen die met Paus
Gregorius VII, die een sterk werktuig des duivels is geweest, om
het antichristendom op het hoogste te brengen, en alle volken Hem
te doen aanbidden, welke omtrent het jaar een duizend en zeventig
heeft gezeten. Hoewel enigen om de vervolgingen, die de satan nog
meer dan twee honderd en vijftig jaren na de verwoesting van
Jeruzalem tegen de christenen heeft verwekt, deze duizend jaren
wat later beginnen, namelijk van de tijden van Constantijn, en
vervolgens tot omtrent het jaar 1300, toen niet alleen de
antichrist den staat der christenen meer en meer heeft doen
vervallen, wanneer Bonifasius VIII over dit rijk heeft geregeerd,
maar ook de Turken en Tartaren door den satan meest zijn gaande
gemaakt, om de christenvolken in Oost en West ten onder te
brengen, en vele koninkrijken en christenkerken hebben uitgeroeid,
niet alleen in Azie, maar ook in Afrika en Europa, gelijk hun
tegenwoordige gestalte uitwijst.
9. Namelijk niet ten opzichte van Christus' macht alsof die Hem
niet altijd kon gebonden houden, maar ten opzichte van Gods
voorzienigheid, die Hem tot straf van de ondankbare wereld, daarna
weder zou loslaten en meerdere vrijheid geven.
10. Dit kan verstaan worden, of ten opzichte van de voorgaande
duizend jaren en tijden der wereld, of van den toekomenden staat
der Kerk van Christus in den hemel; waarvan in hfdst.21 zal
geprofeteerd worden, dewijl ook zelfs de gehele tijd van Christus'
eerste komst tot zijn laatste, de laatste dag en laatste ure in de
Schrift wordt genoemd.

Tijdschrift, Journal of the EVANGELICAL THEOLOGICAL SOCIETY, [], R. Fowler White, On the Hermeneutics and Interpretation of Rev 20:1-3: A Preconsummationist Perspective, Volume 42, No. 1, [1999]